Kabataan

Ayon sa pambansang bayani ng Pilipinas na si Gat Jose Rizal, ang kabataan daw ay siyang pag-asa ng ating bayan.  Pero kapag ganito ang makikita ni Jose Rizal, ano na lang kaya ang kanyang sasabihin.

Habang maaga at bata pa, kailangan daw na hinangin at turuang maige ang mga bata.  Sa ganito kasing edad ay mas madaling maprogram ang kanilang isip at damdamin.  Nakasalalay ngayon sa mga magulang ang tamang pagsubabay at tamang paggabay sa kanilang mga anak.  Dahil ang mga itinuturo at pangaral ng mga magulang ay siyang dadalhin ng mga bata hanggang sa kanilang pagtanda.

Subalit kung sa murang edad pa lang ng mga bata ay maaga silang mamulat sa mga bagay na lihis sa kung ano ang tama at dapat, gaya na lang nang pagsusugal, tiyak na dala-dala nila ang gawaing ito hanggang sa kanilang paglaki.  Ang higit na nakakabahala ay ang mga taong naghihikayat sa mga bata na sumugal sa kagustuhan nilang kumita.  Hindi nila iniisip na nagiging instrumento sila sa paglihis ng mga batang ito sa tamang pag-uugali at hindi nila iniisip na sa pag-expose ng mga bata sa ganitong gawain ay pwedeng makahiligan nila ito hanggang sa maadik ang mga ito sa sugal.  Ang maliit na halaga sa panginin nang nagpapasimuno ng gawaing ito ay unti-unting lumalaki hanggang sa humantong pa ito sa iba pang uri ng sugal na mas magiging malaki pa ang pustahan sa hinaharap.

Sana ay maisip ng mga taong nang-eenganyo sa mga bata na sila mismo ang siyang tumutulak sa mga batang ito na gumawa ng masama.  Ang kakarampot na pera na kinikita ng mga bata mula sa kanilang pamamalimos ay higit na mas kapanipakinabang kung sa pagkain na lang sana ng mga bata ito mapupunta.