Napakasuwerte natin kung tutuusin dahil sa magagandang tanawin na meron tayo at sangkatutak na mga baybayin na talagang nakakabighani. At kapag dumadating ang maaliwalas na panahon, tuwing hapon ay isang napakagandang palabas ang tiyak na bibighani sa iyo.
Kapag ako ay nasa probinsiya, madalas akong sumasaglit sa tabing dagat at inaabangan ang paglubog ng araw. Isang napakagandang panoorin ang pagpapalit-palit ng kulay ng kalangitan habang ang araw ay unti-unting naglalaho. Sa pambihirang pagkakataon na ito ay masasabi mong may sariling pintor pala ang langit at kadalasan ay walang kasing-ganda ang iginuguhit nito.
Pero magaling mambitin ang kalikasan. Parang isang napakagandang palabas sa tv ang panonood sa sunset na kung saan ay hooked ka sa ganda nito subalit bigla kang mabibitin. Kapag dumikit na kasi ang ibabang bahagi ng araw sa level ng dagat, asahan mong ilang segundo lang ay mawawala na nang tuluyan ang araw. Ito ang tipo ng palabas na inienjoy mo pa lang ang moment ay natatapos na agad nang wala sa oras.
Siguro, ang sabi ng kalikasan ay meron pa namang bukas. Minsan ay kailangang masabik ang isang tao para ito'y kanyang maibigan at babalikbalikan.
No comments:
Post a Comment