Marahil kung meron man
isang konkretong ‘supernatural’ experience na puwede kong ibahagi at ipagmalaki
ay nang magkaroon kami ng langis na kusang kumukulo.
Ang sinasabing kong
langis na kusang kumukulo ay hindi nabibili sa tindahan at ginagamit na
pamprito ng isda o karne. Hindi rin ito
gawa sa langis ng niyog at tapos papakuluan mo para maging latik. Gawa ng mga ita (katutubong Pilipino sa aming
lugar) na nakatira sa bundok. Sila ang
may hawak ng ‘secret’ formula kung papaano ito gagawin. Basta kapag bumababa sila mula sa bundok ay
palaging inaabangan ang paninda nila at kasama na nga dito ang kakaiba nilang
langis.
Nagkaroon kami ng isang
bote ng kumukulong langis na ito at malinaw pa sa aking alaala na nakasabit ito
sa ilalim ng atip sa labas ng bahay at hindi kalayuan sa aming hagdanan. Ayon sa mga kwentong naririnig ko, kusa daw
itong kumukulo kapag may mga masasamang elemento na nasa paligid lamang at kasama
na dito ang aswang.
Kapag ang isang tao na
may lahing aswang ay nasa malapit lamang, kusang kumukulo ang langis na ito at
talagang aapaw siya sa kanyang lalagyan at patuloy itong kukulo habang hindi
umaalis ang taong iyon. Ang aswang naman
ay ramdam ang kapangyarihan ng langis dahil kusa din daw na umiinit ang kanyang
katawan bilang palatandaan na merong pangontra sa kanya. Kapag naman nakapasok ito sa loob ng bahay ay
pagpapawisan siya nang todo at tipong manlalagkit dahil sa tindi ng kanyang
pawis at tipong lalagnatin ito dahil sa tindi ng init ng kanyang katawan. Iyon nga lang at hindi ko nakitang kumukulo
iyon noong mga panahong may mga bisita kaming mga kakaibang tao. Tapos ay hindi namin namalayan kung sino ang
sumungkit ng boteng iyon at isang araw na lang ay nawala ito na parang bula.
Dahil nagiging madalang
na ang paggawa ng mga ita sa ganoong klaseng langis, tipong nawala na rin sa
kamalayan ng mga tao sa amin na hangarin na muli silang magkaroon ng kumukulong
langis. Dahil sa public secret naman ang
pagkatao ng mga kilalang aswang sa amin ay tipong ingat-ingat na lang kapag
nakikipaghalubilo sa kanila.
High school na ako noon
nang merong isang kaibigan na nagbigay sa akin ng isang maliit na bote na may
lamang langis na kumukulo. Noong una ay
ayaw kong maniwala dahil sobrang tagal na ng panahon nang magkaroon kami ng
ganoong klaseng langis at tipong extinct na ang langis na iyon sa aming
lugar. Meron daw kasing bumabang
matandang ita sa bayan at may dala itong kumukulong langis na agad din namang
naubos. At para patunayan kung totoo at
mabisa ito ay sinubukan namin.
Sinadya namin ang
tindahan ng isang pamilya na kilala bilang aswang sa aming lugar. Actually, ang babaeng may-ari ng tindahang
iyon ay anak mismo ng ‘nanay-nanayan’ ko.
Nang namatay ang ‘nanay-nanayan’ ko ay bali-balita sa aming lugar na ang
babaeng anak nito na may ari ng tindahang iyon ang siyang nagmana ng agimat ng
pagiging isang aswang. Ang ibang mga
anak daw ng ‘nanay-nanayan’ ko ay hindi naman aswang.
Ayun nga at excited
naming tinungo ang tindahang iyon at ang bawat isa sa amin ay may kanyang
maliit na bote na may lamang langis na kusang kumukulo. Habang bumibili kami sa tindahan ay hindi
kami nagpapahalata subalit ang isang kasama namin ay dali-daling umalis mula sa
lugar na iyon. Naranasan namin first
hand na kusang kumukulo ang dala naming langis at sadyang mainit ito sa
balat. Tumagos kasi ito sa aming shorts
at nananatili naman itong nakatayo at hindi natapon nang ganon-ganon lang. Hindi namin alam kung papaano namin ikwento
ang ganoong pangyayari at hanggang ngayon ay nagiging parte na lang siya ng
aming kwentuhan kapag kami ay nagkikita-kita.
Pero ang isang tanong na inopen sa amin ng isang kasama namin ay kung
sino ba talaga ang aswang na nakatira sa bahay na iyon. Sa pagkakatanda kasi namin ay ang dalagang
anak ng may-ari ng tindahan ang siyang pinagbilhan namin. Maaari bang sa kanyang edad ay naging
miyembro na rin siya ng kanilang kakaibang lahi?
No comments:
Post a Comment