Pulubi

Sa panahong ikaw ay meron at may isang taong walang-wala at humihingi ng kaunting limos, gaano kabait ang puso mo para sa isang kagaya niya?

Tiyak marami na sa atin ay nagkaroon ng pagkakataon na makakita ng mga taong palaboy sa kalsada at nagkaroon na rin tayo ng pagkakataon na mag-abot ng tulong sa kanila.  Sa pagdaan pa ng panahon ay nasasanay na rin tayong nandiyan lang sila lagi, iba-iba man ang kanilang mukha, anyo, kasarian, marami pa rin silang pakalat-kalat sa kalsada at kung saan at nanghihingi ng kahit kaunting tulong sa atin.

Hindi maiiwasan na dumadating ang pagkakataon na nagiging bingi at bulag na tayo sa ganitong kalakaran lalo na kapag nakikita nating malakas pa ang mga ito para mamalimos lang.  Ang iba naman ay ginagamit ang kanilang mga anak para mamalimos pagkatapos ay hayahay lang silang nangongolekta ng mga pinaglimusan ng kanilang mga anak.  Ang iba naman ay ginagamit sa bisyo ang limos sa kanila kung saan ay nakakadala na rin.

Ang sabi ng iba ay huwag daw tayong magbigay ng limos sa kanila dahil nawiwili ang mga ito.  Tayo din daw na nagbibigay ng limos ang pwedeng sisisihin sa pagdami nila dahil parang iniengganyo natin sila sa ganitong klaseng gawain.  Kung hindi daw matiis ng ating puso ang kanilang kalagayan, mas maige pa daw na bigyan natin sila ng pagkain kesa sa pera.  At least kapag pagkain, masasabi nating hindi sila magugutom at hindi nila magagamit ito sa sugal o di kaya’y sa droga.