Palaboy

Nakakalungkot na makita ang ating mga kababayan na walang matuluyan at maayos na lugar na matutulugan sa atin pang mismong bayan.

Sa Pilipinas, masyado na raw malaki ang agwat ng mga mayayaman sa mahihirap.  Ang mga mayayaman ay payaman nang payaman samantalang ang mga mahihirap ay patuloy na naghihirap.  Maraming mga dahilan kung bakit nangyayari ito at ang ilan dito ay mismong kagagawan na rin ng ating mga hikahos na kababayan.  

Mahirap maging palaboy sa kalsada at ganoon din ang wala kang matirhan.  Ang mas nakakalungkot pa dito ay lubhang apektado ang mga bata na maagang namulat at patuloy na namumuhay sa ganitong kalakaran.  Minsan, ang isang pampublikong lugar ay inaako na nila bilang kanilang teritoryo at wala slang pakialaman sa mga taong dumadaan gaya ng mga tao o ahensiya ng gobyerno na wala ding pakialam sa kanila.  

Masyadong malalim na ang problema sa ating lipunan at nangangailangan ito ng isang gobyerno na may malinaw na programa at sapat na kakayahan para matulungan ang ating naghihikahos na mga kababayan.  Kung ang ating gobyerno ay patuloy na magbubulag-bulagan sa hitsura ng ating lipunan at sa mga taong palaboy, ano kaya ang isang bagay na puwedeng mangyari upang magiging aktibo at masigasig ang ating gobyerno para solusyunan ito?  Sana darating ang panahon na magkakaroon nang tuloy-tuloy na malasakit ang ating gobyerno sa mga palaboy lalo na sa mga bata para naman sa paglago ng ating bansa ay walang maiiwanan.